اولین الزام در نحوه مذاکره است. بهترین روش واگذاری به صورت مذاکره است و نه از طریق بورس.
در روش مذاکره،انتخاب تیم مدیریتی خبره و اهل دانش و واگذاری تدریجی در صورت تحقق اهداف واگذاری مهم است. واگذاری به تیم مدیریتی خبره با قیمت‌های تخفیفی کلیدی است که تجربه کشور های موفق نیز همین بوده است. شاید واگذاری تدریجی سهام با شرط تحقق اهداف همچون ارتقای کیفیت و اشتغال و تولید و با تخفیف مناسب راهکار مناسب است. ولی هیات واگذاری باید مراقب باشد در این خصوص گرفتار شعارهای فریبنده نشود و بر تجربه موفق جهانی تکیه زده و از روش مذاکره تدریجی و با تخفیف مناسب استفاده کند تا مدیریت فهیم شکل گیرد و رانت‌ها حذف و از زیان دهی شرکت کاسته شود.
در ضمن باید مراقبت شود نهادهای سایه‌ای در قالب شبه دولتی‌ها و افراد سفارش شده پشت پرده نتوانند مجدد بر مدیریت سایپا سیطره داشته باشند و بخش خصوصی واقعی بتواند بر ارکان مدیریتی تکیه زند. با توجه به گستره واگذاری و ارزشمندی آن، بدیهی است لابی‌های شدیدی شکل بگیرد و نهاد واگذاری دولت با حمایت رهبری و سران قوا باید مراقبت کند رقابت‌پذیری واقعی شکل بگیرد و تجربه تاسف‌بار واگذاری‌های سال‌های اخیر در ظهور مدیریت‌های سایه‌ای و شبه دولتی و غیرواقعی مجدد شکل نگیرد که خود داستان غم‌انگیز دیگری رقم خواهد زد.
