مدیرکل امور عشایر گلستان روز کشنبه به تاج خبر گفت: هر ساله عشایر کُرد دو استان خراسان شمالی و رضوی با همراهی حدود ۳۰۰ هزار راس دام سبک (گوسفند و بز) از ۱۵ آبان تا ۱۵ اردیبهشت در ۳۵۰ هزار هکتار از مراتع قشلاقی این استان ساکن می‌شوند و این مراتع در سه شهرستان مراوه‌تپه، گنبدکاووس و کلاله قرار دارند و میزبان این جامعه پویا هستند.
اسماعیل انصاری اظهار کرد: علاوه بر عشایر کوچنده، حدود هزار و ۹۰۰ خانوار عشایر بومی ترکمن گلستان نیز با ۳۵۰ هزار رأس دام سبک از این مراتع بهره‌مند می‌شوند و در مجموع، این جامعه عشایری با بیش از ۷۶۰ هزار رأس دام، شامل گوسفند، بز، گاو و شتر، چرخه اقتصادی و تولیدی منطقه را تقویت می‌کنند.
وی بیان کرد: اداره کل امور عشایر گلستان در راستای حمایت از این قشر زحمتکش، خدمات متنوعی ارائه می‌دهد که از جمله این خدمات می‌توان به تامین آب آشامیدنی، آرد، نفت سفید، گاز مایع و نهاده‌های دامی مانند کنسانتره، جو، علوفه خشک و سبوس اشاره کرد.
انصاری ادامه داد: در یک سال اخیر هزار و ۸۶۰ تُن آرد، ۶۸ هزار و ۷۱۰ سیلندر گاز مایع، ۲ میلیون و ۹۳۵ هزار لیتر نفت سفید، ۹۰ میلیون لیتر آب آشامیدنی و ۱۶ هزار و ۵۰۰ تُن نهاده دامی بین عشایر توزیع شده است.
مدیرکل امور عشایر گلستان بیان کرد: عشایر گلستان همچنین از حمایت‌های مالی و آموزشی بهره‌مند شده‌اند به طوری که سال گذشته، ۷۲ میلیارد ریال تسهیلات از محل صندوق‌های حمایتی و ۳۸۷ میلیارد ریال تسهیلات تکلیفی به عشایر بومی و کوچنده پرداخت شده است.
وی گفت: علاوه بر این، برگزاری دوره‌های آموزشی و ترویجی برای بانوان عشایر، گامی مؤثر برای توانمندسازی این جامعه بوده است.
جامعه عشایری گلستان با تولید ۴۸ هزار و ۸۰۰ تُن گوشت قرمز (معادل ۲۵ درصد نیاز استان)، ۶۰۰ تُن پشم، ۹ هزار و ۹۴۹ تُن شیر و محصولات متنوع صنایع دستی، نقش بسزایی در اقتصاد منطقه دارد و این تولیدات نه‌تنها نیازهای محلی را تأمین می‌کند، بلکه به بازارهای گسترده‌تری نیز راه می‌یابد.
قلمرو زیستی عشایر گلستان در ۳۵۰ هزار هکتار از مراتع شرق استان قرار دارد. بر اساس آمار، ۶۹ درصد از عشایر در مراتع مراوه‌تپه، ۲۵ درصد در گنبدکاووس و ۶ درصد در کلاله حضور دارند. این مناطق به دلیل شرایط اقلیمی مناسب، مقصد اصلی عشایر برای قشلاق هستند.
جامعه عشایری گلستان، متشکل از چهار هزار و ۲۰۰ خانوار با جمعیتی بالغ بر ۲۳ هزار نفر، یکی از ارکان اصلی فرهنگ و اقتصاد این استان است. عشایر کُرد، ترکمن و تعداد محدودی از عشایر سمنان، با حفظ سنت‌های دیرینه و تولید محصولات باکیفیت، هویت عشایری این منطقه را زنده نگه داشته‌اند.
